Bezoek!!!!

Ik weet dat menigeen dit stukje met een licht gevoel van jaloezie zal lezen (en dat gevoel is ook geheel terecht, haha), maar ik wil jullie mijn belevenissen met Marieke en Charlotte van de afgelopen dagen niet onthouden. Dus daar gaan we....

Zaterdag ben ik met de Citylink (één of andere goedkope busmaatschappij, waar een enkele reis naar Edinburgh 4 pond kost en een retourtje 4,20) in een uur naar Edinburgh gereden. Ik had geen idee waar ik uit moest stappen, dus ik had de halte bijna gemist. Vervolgens kon ik de opstapplaats voor de vliegveld-shuttle-bus niet vinden en omdat ik niet zoveel tijd had, ben ik het maar gewoon gaan vragen. Ik bleek de 'andere' bushalte te moeten hebben en te moeten wachten op een blauwe bus. Die kwam er snel genoeg aan en een retourtje naar het vliegveld (één ritje duurt ongeveer 20 minuten) kost 5 pond. De Wet van Vraag en Aanbod is hier in werking getreden, denk ik. Net voor half 1 was ik op het vliegveld en tegen half 2 kwamen Marieke en Charlotte aanlopen. Heerlijk om die meiden weer te zien. Na een drankje bij de Costa (een coffeeshop in de juiste zin van het woord) op het vliegveld zijn we met de vliegveld-shuttle-bus en de Citylink naar Glasgow gegaan. We hebben alle bagage op mijn kamer achtergelaten en zijn richting Byres Road gelopen om boodschappen te doen. Nadat we zelfgekookte macaroni verorberd hadden, zijn we met de metro naar de andere kant van de stad gereden, waar we Nelleke (een Nederlands meisje wat hier studeerde) en haar vriend hebben opgewacht. Samen zijn we naar de Riverside Club gegaan, de enige plaats in Glasgow waar je iedere vrijdag- en zaterdagavond Schotse dansen kunt dansen. Samen hebben we de dansvloer onveilig gemaakt (de één wat meer dan de ander, maar Marieke heeft goed haar best gedaan). Tegen tienen zijn we weer naar huis gegaan.

Zondag wilden we graag naar The Isle of Arran. Om kwart over 11 hadden we de trein naar Ardrossan en om half 1 moesten we op de ferry zijn. Op één of andere manier had ik een veerpontje in mijn hoofd, maar het bleek echt zo'n grote boot te zijn. Na een uur varen kwamen we aan in Brodick op the Isle of Arran. Het weer was er geweldig: vrijwel windstil, strak blauwe lucht, relatief warm; perfect gewoon! Op drie en een halve mijl (ongeveer 5km) afstand lag het kasteel van Brodick. We hadden drie uur de tijd voordat we weer terug moesten, dus Brodick Castle leek een mooi doel om naar toe te wandelen. We zijn voornamelijk over het strand of de strook land ernaast naar het kasteel gewandeld. Ik heb er van genoten en wat ik van Marieke en Charlotte heb begrepen, zij ook. Om half vijf ging de ferry weer terug en tegen achten waren we weer terug in Glasgow. Met z'n drieën hebben we gezellig bij een Italiaans restaurant gegeten en na zitten genieten.

Gisteren (maandag) heb ik Charlotte en Marieke meegenomen naar de universiteit. Het weer was compleet omgeslagen. Het was echt heel koud en erg mistig. Toch was het wel leuk om de universiteit aan anderen te laten zien. Met de metro zijn we daarna naar het het centrum van Glasgow gegaan, want winkelen móet in Glasgow (Glasgow is na Londen de beste stad in Groot Brittanië om te winkelen). Het was op zich wel aardig, maar we (en vooral Charlotte) hadden het gewoon te koud. Tegen vieren zijn we naar huis gegaan om de bagage van Marieke en Charlotte op te halen en met een taxi zijn we naar Buchanan Busstation gegaan om weer een Citylink naar Edinburgh te nemen. We hadden drie bedden gereserveerd in een jeugdherberg en tegen acht uur waren we daar. In Edinburgh is het meestal nog net wat kouder dan in Glasgow, dus het was een echte beproeving. We hebben onze spullen in de herberg achtergelaten en zijn de stad ingegaan, op zoek naar een McDonalds. We hadden gehoopt op een warme plek en warm eten, maar de frietjes waren lauw en ik had het idee dat de McDonalds actief gekoeld werd, in plaats van verwarmd. Met zes warme appelgebakjes (die normaalgesproken heel heet zijn) in de rugzak zijn we naar de jeugdherberg gesnelwandeld en daar hebben we ze tegen de regels in op onze kamer opgegeten, al waren ze toch niet echt heet, maar warm genoeg.

Na een nacht van koukleumen en voorzichtig omdraaien in bed, ging vanmorgen om kwart over 6 de wekker. Het was echt achterlijk koud buiten (en binnen eigenlijk ook). Het leek alsof het een beetje gesneeuwd had, maar het was puur de vorst die alles wit had gekleurd. Tegen zevenen hadden we de bus naar het vliegveld. Marieke en Charlotte konden meteen inchecken en samen hebben we nog even ontbeten bij de vertrouwde Costa. Langzaam zijn we naar de gate gelopen en daar hebben we afscheid genomen. Het was toch wel raar om dan weer alleen te zijn. Met de bus ben ik teruggegaan naar Edinburgh en daarna terug naar Glasgow. In Glasgow heb ik nog even gewinkeld, maar niet echt iets gekocht. Ik merkte dat ik er niet echt vrolijker van werd. Bovendien was het gewoon geen lekker weer en ik heb me echt af lopen vragen waarom de mensen niet af en toe even vriendelijk tegen elkaar glimlachen. Toen ik een paar pence bij wilde leggen zodat ik vijf pond terug zou krijgen en de caissière dat niet wilde/begreep, had ik het echt gezien voor vandaag. Ik zocht naar wat mensenlijkheid tussen de mensen, maar kon dat even niet vinden. Waarschijnlijk is dinsdagmorgen niet het beste moment. Dus ik ben lekker naar mijn kamer gelopen, heb een bekertje warme chocomelk gemaakt en ben de foto's van de afgelopen dagen daan uitzoeken. Daar wordt je een stuk vrolijker van!

Heel veel liefs,
Ilona


PS Voor wie denkt: wie zijn Charlotte en Marieke in vredesnaam? Wij hebben samen Verpleegkunde gestudeerd en hebben samen met Karlijn ons afstudeerproject gedaan.