Toen was er nog maar 1...

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik een berichtje op mijn webiste heb gezet, maar daar komt nu verandering in, al wordt het vooral een fotoverslag.

De afgelopen maand heeft in het teken gestaan van bezoek. Van 5 tot 10 juni zijn mijn zusje Janine, haar vriend Maikel en hun dochter Anouk bij mij geweest. Het was heerlijk om weer wat bekende mensen om me heen te hebben en geweldig om Anouk weer te zien.

Dinsdag 6 juni hebben we Glasgow bezichtigd. Het was heerlijk weer (een beetje te heerlijk, eerlijk gezegd) dus de picknick onder de bomen van Kelvingrove Park was perfect.

Op woensdag zijn we met de auto naar The Isle of Arran gegaan. We hebben echt belachelijk veel betaald voor de overtocht met de ferry, maar we konden daardoor wel gaan en staan waar we wilden en het was de moeite wel waard.

Donderdag zijn Janine en Maikel Ben Lomond gaan beklimmen en heb ik op Anouk gepast terwijl ik tegelijkertijd een essay probeerde te schrijven. Van het essay is toen niet veel terecht gekomen, want Anouk wist mij goed bezig te houden, maar het blijft een schatje. Janine en Maikel kwamen oververhit terug. Het was eigenlijk te warm om een berg te beklimmen en ze hadden ook teweinig drinken meegenomen. Toch was het wel een geslaagde dag geweest, meen ik, al hebben we de dag erna niet veel gedaan.

Zaterdag morgen kwamen mijn ouders op de koffie. Goed om hen weer eens te zien! Ze zijn de rest van de dag zo’n beetje blijven hangen en zijn toen doorgereden naar hun huisje bij Loch Lomond.

Op zondagmorgen zijn Janine, Maikel en Anouk weer terug naar Nederland gegaan. De twee dagen erna was ik weer alleen. Raar was dat, zeker omdat mijn ouders op nog geen uur rijden van mij vandaan verbleven. Gelukkig kwamen ze mij op dinsdag halen, zodat ik een weekje bij hen kon blijven. Het was fijn om weer even ‘thuis’ te zijn en te genieten van vertrouwd eten zoals koude griesmeel met (blokjes) bessensap. Hmmm.
Met mijn ouders heb ik vooral veel getourd: een rondje Callander, een rondje Falkirk / Edinburgh en een rondje Hooglanden. Geweldig! Met mama heb ik ook nog wat gewinkeld: perfect dus.

Karlijn en Ilse kwamen op 22 juni met het vliegtuig naar Glasgow. Virgie kon er helaas niet bij zijn, dus haar hebben we erg gemist. Gelukkig hebben we toch een leuke tijd gehad. Op vrijdag zijn we Glasgow gaan verkennen en op zaterdag de Loch Ness tour gedaan (naar het schijnt Europa’s langste dagtour; 800km ofzo). Het was heerlijk om die meiden weer eens dicht bij me te hebben. Helaas moest Ilse op zondag weer terug naar Nederland. Dus Karlijn en ik hebben haar op de trein naar het vliegveld gezet en zelf zijn we met de bus naar Newcastle-upon-Tyne gegaan, want daar begon onze Hadrian’s Wall Trail. De Romeinen hebben daar in het jaar 122 een muur gebouwd tot aan Carlisle (aan de andere kust) om die barbaarse Schotten buiten te houden. Het pad langs de muur is zo’n 142km lang (84 mijl). Karlijn en ik hadden er een week voor uitgetrokken. Het was echt wel een mooi pad en het leuke van lopen in Groot Brittannië is dat je gewoon door de weilanden mag lopen, al levert dat ook wel weer eens problemen op met nieuwsgierige koeien enzo(bah, enge beesten). Het middelste deel (dag 3 en 4) was het mooist: veel hoge heuvels en geen koeien!

Karlijn is vandaag ook naar huis gegaan, dus nu ben ik weer alleen. Nog 2,5 maand heb ik om mijn scriptie af te ronden. Moet lukken, zou ik zeggen.

Heel veel liefs vanuit een zonnig Glasgow,
Ilona