Bijna thuis!!!

Vanmorgen werd ik wakker van een hoop geroezemoes op straat. Ik deed de gordijnen open en zag een politiebus vol agenten voor mijn raam staan. Aan de overkant van de straat stonden verschillende touringcars geparkeerd en er liepen een veel mensen op straat in uniform met muziekinstrumenten en vlaggen in de hand. Ik moest eigenlijk naar buiten, maar ik wilde eerst graag weten wat er gaande was. Ik kon zo gauw geen feestdag bedenken op 10 december. Er bestaat zoiets als ‘half-vasten’, maar of er stiekem ook zoiets als ‘half-adventen’ bestaat, geen idee. Er stond geen feestdag in mijn agenda en ook de Lonely Planet bood geen oplossing. Zonder informatie ben ik toch maar naar buiten gegaan. Ik zag dat de straat tot halverwege gevuld was met mensen in uniform. Het moet toch een kleine duizend man geweest zijn. Dat het niet om een taptoe ging die kerstliedjes zouden gaan spelen, had ik wèl in de gaten. Er ging een tamelijk bedreigende sfeer van uit. Ik weet dat men in Glasgow qua religieuze verhoudigen erg naar Noord-Ierland trekt (o.a. door de geografische ligging) en vroeg me af of ze hier eigenlijk ook aan Oranjemarsen doen. Voor de zekerheid ben ik van politieman naar politieman gelopen en zo de straat uit. Ik was opgelucht toen ik de stoet in de andere richting zag vertekken.
Later kreeg ik via Heather te horen dat het inderdaad een Oranjemars was. Noord-Ierland lijkt zo ver weg als je in Nederland bent, maar wanneer je in Glasgow verblijft, is het ineens een stuk dichterbij. Zeker wanneer de Oranjemars voor je raam vertrekt.

Het eerste lesblok zit er op. Over een week ben ik al weer thuis. In deze periode heb ik vooral veel over mezelf geleerd. Nooit eerder ben ik zo lang alleen van huis geweest. Ik weet nu dat ik:
- mensen om me heen nodig heb
- in een korte tijd goede vrienden kan maken
- mijn zaakjes goed voor elkaar heb
- , wanneer ik een essay moet schrijven, zelfs de badkamer schoonmaken niet erg vind (wat is dat hok schoon)
- een druk sociaal leven kan hebben, als ik daar voor kies
- kan dansen!
- dat ik op z’n tijd rust en stilte nodig heb
- een goed instinct heb, waarop ik kan vertrouwen en misschien vaker op zou moeten vertrouwen
- tot veel in staat ben als het moet.

De hoogtepunten? De Skye-trip, het Phil Collinsconcert, de beklimming van Ben More (ben er nog van onder de indruk), dansen in een demonstratiedans, de complimenten van mijn supervisor en gewoonweg eenvoudig genieten van de regen, de wind, de sneeuw, de wolkenluchten, de zon, de sterren en een beker warme chocolademelk!

Lieve mensen, ik wens jullie alvast een fijne Kerst en veel geluk en gezondheid voor het Nieuwe Jaar.


Liefs,
Ilona