Glasgow Uni is quite a wee bit sexy

Lieve mensen,
Wat kan er toch veel gebeuren in een week! Ruim een week geleden kwam ik hier aanzetten met een grote koffer en een enorme tas met rommel, nu zit de internationale intro er al weer op, heb ik mijn eerst dag op de universiteit al gehad en is mijn kamer al aardig ingericht.

De intro begon vorige week woensdag met een uur in de rij staan voor alle kaartjes voor de verschillende intro-onderdelen. Samen met mijn Indische flatgenootje Jyotsna ben ik daarna naar een van de vele collegezalen gerend voor een intro-praatje voor de internationale 'post-graduate' studenten. Na de lunch volgden er nog wat van dat soort informatieve praatjes.
Donderdag hadden we nog een dag met allerlei vertegenwoordigers van student-ondersteunende-groeperingen en 's avonds was er een 'social event', waarbij we waren uitgenodigd om wat te eten en te drinken in de college club, waar we uiteindelijk de hele avond ceilidh hebben gedanst. Tegen alle verwachtingen in heb ik me erg vermaakt.
Vrijdag waren er nog wat mensen die een poging deden om informatie over te brengen, maar niemand die daar echt nog op zat te wachten (zeker gezien het onderwerp: bankzaken). 's Middags zijn we met twee touringcars het centrum van Glasgow in gegaan, wat ik eigenlijk wel heel aardig vond, omdat ik echt nog niets van de stad had gezien.

Vandaag had ik mijn eerste 'induction day' (nee, da's niet verkeerd gespeld). Tegen 11 uur moest ik op de universiteit zijn, maar omdat ik geen idee had waar ik moest zijn, ben ik maar wat eerder gegaan, zodat ik de weg kon vragen. Ik bleek niet de enige te zijn die niet wist waar ie heen moest, want ik kwam nog twee studenten tegen en toen we de 'Nursing en Midwifery School' binnen kwamen, bleek het gebouw waar we oorspronkelijk heen moesten, te zijn gesloopt. Met de hele groep (34 studenten) zijn we naar een andere collegezaal gegaan, waar we informatie kregen over het schrijven van essays (bah) en andere studievaardigheden. Ik blijk de enige buitenlandse student te zijn en ook de enige die de studie full time doet. Daarom heb ik volgende week dinsdag een lesdag met betrekking tot het schrijven van mijn scriptie. Ze blijken hier ook onderwerpen voor scripties te hebben, zodat het gelukkig niet van mijn inspiratie afhangt of ik dit jaar succesvol kan afronden.
De 'Nursing and Midwifery School' is eigenlijk een groot woonhuis en in de verschillende kamers hebben we dus les. Iedereen kan zelf blokken kiezen, maar er moeten minimaal 6 aanmeldingen zijn per blok.
Zo ziet mijn jaarrooster er in principe uit:
Blok 1: Basisprincipes in de gezondheidszorg en Onderzoeksmethodiek en statistiek.
Blok 2: Symptoommanagement in palliatieve zorg, Onderzoeksmethodiek en statistiek, en Ethiek.
Blok 3: Educatie in de beroepsuitoefening

Gisteravond in bed (of eigenlijk vannacht) drong het tot me door dat zo'n ervaring eigenlijk toch iets 'alleen-igs' is. Niet dat ik eenzaam ben, want ik trek met voldoende mensen op. Maar wanneer je zo alleen weg bent van thuis, merk je dat je het echt zelf moet doen en er eigenlijk niemand is die zich met je bemoeid (ook in de positieve zin). Als ik iets wil, moet ik er zelf voor zorgen. Ik denk dat dit wel een leerzaam jaar wordt.

See you,
Ilona

PS Nog even over de titel: 'Wee', wat eigenlijk 'klein' betekent, is het Schotse nationale stopwoord. Echt alles is 'wee', zelf als het stiekem best groot is (een wandeltoch van vier dagen kan hier gerust een 'wee walk' zijn. Daarnaast zijn ook erg veel dingen 'sexy', en soms zijn ze 'dead sexy' (heel erg leuk, mooi, interessant), zoals Nessie (het monster van Loch Ness) en de Schotse hooglanden. Toch voelt het raar wanneer je een (vrouwelijke) professor hoort zeggen dat een beroerte een sexy onderwerp is voor een scriptie. Zelfs statistiek en onderzoeksmethodiek beloven erg sexy te worden. Ik ben benieuwd...

Mensen, jullie hoeven niet per sé iets in mijn gastenboek te schrijven (mag natuurlijk wel), maar als je liever een keer mailt, mag dat ook: ilona.douwes@gmail.com